W tym poście dowiemy się, jak wygenerować prosty losowy kod.
Do tego celu będziemy używać dwóch funkcji KOD i ZNAK. Argumentem funkcjo KOD jest tekst. Funkcja ta podstawia wartość numeryczną danego znaku. Zapis formuły powinien wyglądać następująco:
=KOD(C2)
Literce A przypisana jest wartość liczbowa 65, natomiast literce Z – 90. Wyniki funkcji zostały przedstawione na rys. nr 1.
Rys. nr 1 – wyniki funkcji KOD
Na podstawie tych numerków (wartości liczbowych przypisanych literom) za pomocą funkcji ZNAK, możemy znowu uzyskać literę. Czyli z liczby funkcja zwraca nam literę. Argumentem funkcji ZNAK jest liczba. Zapis formuły powinien wyglądać następująco:
=ZNAK(D2)
Otrzymamy wyniki przedstawione na rys. nr 2.
Rys. nr 2 – wyniki funkcji ZNAK
Teraz, kiedy poznaliśmy działanie funkcji KOD i ZNAK możemy zająć się wygenerowaniem losowego kodu. W Excelu mamy funkcje LOS.ZAKR, której pierwszym argumentem jest dół, czyli u nas wartość 65 dla literki A. Drugi argument funkcji to góra, czyli wartość 90 dla litery Z. Zapis funkcji powinien wyglądać następująco:
=LOS.ZAKR(65;90)
Funkcja ta będzie nam losowała dowolne liczby całkowite z podanego zakresu, czyli między liczbą 65 a 90. Klawiszem F9 możemy odświeżać kod, żeby pojawiały się nowe wyniki. Jeśli dodatkowo powyższą funkcję otoczymy funkcją ZNAK, to wylosowana liczba zostanie zamieniona na literę. Otrzymamy zapis formuły przedstawiony poniżej:
=ZNAK(LOS.ZAKR(65;90))
Przykładowy wylosowany kod został przedstawiony na rys. nr 3.
Rys. nr 3 – przykładowy wylosowany kod
Chcielibyśmy wygenerować tych znaków więcej, aby nasz kod składał się z kilku liter. Nie możemy tutaj użyć funkcji POWTÓRZ, ponieważ ona powtórzyła by ten sam znak. Nam zależy, żeby to były różne znaki. W tym celu musimy skopiować zapis funkcji i skleić ze sobą za pomocą znaków &. Zapis formuły dla trzech losowych znaków powinien wyglądać następująco:
Po zatwierdzeniu powyższej formuły i przeciągnięciu jej na komórki poniżej otrzymamy losowe kody przedstawione na rys. nr 4.
Rys. nr 4 – losowe kody z trzech znaków
Po każdorazowym naciśnięciu klawisza F9 kody wygenerują się ponownie.
Jeśli zależy nam, żeby te kody zostały na stałe to zaznaczamy odpowiedni zakres i klikamy prawym przyciskiem myszy. Następnie z podręcznego menu wybieramy ikonkę Wartość z Opcji wklejania (rys. nr 5).
Rys. nr 5 – Opcje wklejania
Po takiej czynności wygenerowane kody nie mają formuły, zostały wklejone same wyniki, których nie możemy odświeżać za pomocą klawisza F9.
Ponadto od Excela 2013 są nowe funkcje o nazwach UNICODE i ZNAK.UNICODE. Możemy je podejrzeć, jeśli zaznaczymy kolumnę Znak, klikniemy na nią prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierzemy z podręcznego menu opcję Odkryj (rys. nr 6).
Rys. nr 6 – opcja Odkryj
Otrzymamy wyniki funkcji UNICODE i ZNAK.UNICODE przedstawione na rys. nr 7.
Rys. nr 7 – wyniki funkcji UNICODE I ZNAK.UNICODE
Dzięki tym nowym funkcjom mamy dużo więcej znaków do wyboru. Jednak do tworzenia prostych losowych kodów w zupełności wystarczą nam funkcje KOD i ZNAK.
W tym poście nauczymy się jak wyłączyć ikonkę Szybkiej analizy.
Temat ten omówimy na podstawie przykładowych danych z rys. nr 1
Rys. nr 1 – przykładowe dane
Jeśli zaznaczymy dowolne dane, to od Excela 2013 pojawi nam się ikonka Szybka analiza (rys. nr 2).
Rys. nr 2 – ikonka Szybka analiza
Pozwala ona na wykonanie szybkiej i prostej analizy danych za pomocą niektórych najbardziej przydatnych funkcjonalności Excela (rys. nr 3).
Rys. nr 3 – funkcjonalności Excela w ikonce Szybkiej analizy
W większości sytuacji ta ikonka mnie irytuje. Przyzwyczaiłem się do korzystania z poleceń ze wstążki, gdzie mamy ich dużo więcej. Dlatego, żeby wyłączyć ikonkę Szybkiej analizy musimy przejść do menu Plik, następnie wybrać polecenie Opcje (rys. nr 4).
Rys. nr 4 – polecenie Opcje
Otworzy nam się okno Opcje programu Excel, gdzie na karcie Ogólne (punkt 1 na rys. nr 5) musimy odznaczyć checkbox przy pozycji Pokaż opcje szybkiej analizy przy zaznaczaniu (punkt 2) i zatwierdzić zmianę przyciskiem OK (punkt 3).
Rys. nr 3 – okno Opcji programu Excel
Teraz po zaznaczeniu danych ta ikonka się nie pojawi, ale cały czas działa skrót klawiszowy do Szybkiej analizy, czyli Ctrl+Q (rys. nr 6). Więc jeśli podoba nam się ta funkcjonalność Excela, zawsze możemy jej użyć korzystając ze skrótu klawiszowego.
Rys. nr 6 – skrót klawiszowy do Szybkiej analizy
Niedawno pojawił mi się problem związany z brakiem tej ikonki. Jeśli będziemy chcieli przeciągnąć komórki w dół, tzn. mamy podaną datę i chcemy ją przeciągnąć na komórki w dół, Excel automatycznie wypełni nam dane kolejnymi datami w odstępach co 1 dzień. Po skończonych przeciąganiu powinna się pojawić ikonka w prawym dolnym rogu. Przez to, że wyłączyliśmy ikonkę Szybkiej analizy, przy takim działanie nie pokaże nam się ikonka Opcji Autowypełniania. Przejdziemy na chwilkę do Excela 2010, gdzie ta ikonka się pojawia (rys. nr 7).
Rys. nr 7 – ikonka Opcji Autowypełniania
Dzięki ikonce Opcji Autowypełniania możemy na szybko wybrać sposób, w jaki chcemy, aby nasze dane się wypełniły, np. dniami, miesiącami, czy tylko formatami (rys. nr 8).
Rys. nr 8 – Opcje ukryte pod ikonką Opcji Autowypełniania
Podsumowując do Excela 2010 przy przeciąganiu danych lewym przyciskiem myszki pojawiała się ikonka Opcji Autouzupełniania. W nowszych Excelach ta opcja nie działa, ale mamy inne rozwiązanie, mianowicie do przeciągania danych musimy użyć prawego przycisku myszki. Wtedy pojawi nam się podręczne menu widoczne na rys. nr 9.
Rys. nr 9 – podręczne menu przy przeciąganiu danych prawym przyciskiem myszki
Podsumowując, jeśli nie podoba ci się Szybka analiza przy zaznaczaniu danych, możesz ją wyłączyć w Opcjach Excela. Należy jednak pamiętać, że cały czas skrót klawiszowy Ctrl+Q dla tej funkcjonalności będzie działał. Ponadto należy pamiętać, że przy przeciąganiu danych należy używać prawego przycisku myszki, bo lewy nie włączy podręcznego menu.
Książka Mistrz Excela + promo na 35 urodziny
Chcę Cię poinformować, że w końcu udało mi zebrać środki i dopiąć wszystkich formalności, żeby powstało II wydanie mojej książki Mistrz Excela (zostałem wydawcą) II wydanie jest wzbogacone o rozdział (nr 22) wprowadzający w genialny dodatek (Power Query) do Excela służący do pobierania, łączenia i wstępnej obróbki danych z wielu źródeł.
Książka Mistrz Excela to historia Roberta, który musi poznać dobrze Excela na potrzeby nowej pracy. Książka jest napisana w formie rozmów Roberta z trenerem, dzięki temu jest przystępniejsza w odbiorze niż standardowe książki techniczne pisane językiem "wykładowym".
Rozmowy zostały podzielone na 22 tematyczne rozdziały, które krok po kroku wprowadzają Cię w tajniki Excela. Robert zaczyna naukę od poznania ciekawych aspektów sortowania i filtrowania danych w Excelu, przechodzi przez formatowanie warunkowe, tabele przestawne, funkcje wyszukujące i wiele innych tematów, by na koniec poznać wstępne informacje o VBA i Power Query. A wszystko to na praktycznych przykładach i z dużą ilością zdjęć.
Żebyś mógł śledzić postępy Roberta, do książki dołączone są pliki Excela, na których pracuje Robert.
Na powyższej stronie znajdziesz dokładniejszy opis książki, opinie osób, które kupiły I wydanie oraz podgląd pierwszego rozdziału książki, żeby upewnić się, czy forma rozmów przy nauce Excela jest dla Ciebie. Jeśli książka Ci się spodoba poinformuj o niej swoich znajomych.
W ramach promocji na moje 35 urodziny możesz też mieć każdy z moich kursów wideo na Udemy za zaledwie 35 zł. Linki do kursów zamieszczam poniżej. W każdym kursie są udostępnione filmy do podglądu, byś mógł się przekonać czy dany kurs jest dla Ciebie.
W tym poście nauczymy się jak wykorzystać aparat fotograficzny, czyli jak zrobić zdjęcie w Excelu.
Mamy kilka możliwości, pierwsza polega na kliknięciu ikonki aparat fotograficzny na pasku Szybkiego dostępu. Aby się nam pojawiała na tym pasku musimy ją dodać. W tym celu klikamy na strzałkę (punkt 1 na rys. nr 1), aby rozwinąć opcje Dostosuj pasek narzędzi Szybki dostęp, następnie wybieramy polecenie Więcej poleceń (punkt 2).
Rys. nr 1 – Dostosuj pasek narzędzi Szybki dostęp
Otworzy nam się okno Opcje programu Excel, gdzie w polu Wybierz polecenia z wybieramy z listy rozwijanej Wszystkie polecenia (punkt 1 na rys. nr 2). Przechodzimy na pole pod spodem i klikamy literki A i P, żeby przeskoczyć do polecenia Aparat Fotograficzny (punkt 2). Następnie klikamy przycisk Dodaj (punkt 3) i zatwierdzamy przyciskiem OK (punkt 4).
Rys. nr 2 – okno Opcji programu Excel
Na Pasku szybkiego dostępu pojawi się ikonka Aparat fotograficzny (rys. nr 3), zaznaczamy obszar, któremu chcemy zrobić zdjęcie i klikamy w to polecenie.
Rys. nr 3 – ikonka Aparat fotograficzny
Następnie klikamy w miejscu, gdzie chcemy, aby Excel wkleił nam zdjęcie zaznaczonego zakresu (rys. nr 4).
Rys. nr 4 – zdjęcie zaznaczonego zakresu
Obraz uzyskany za pomocą polecenia Aparat fotograficzny jest powiązany z zakresem, który zaznaczyliśmy. W pasku formuły widzimy odwołanie do tego zakresu, kiedy zaznaczymy ten obraz (rys. nr 5).
Rys. nr 5 – odwołanie do zakresu obrazu na pasku formuły
Jeśli zmienimy w jakiś sposób komórki z zakresu, któremu zrobiliśmy zdjęcie, zmieni się również nasze zdjęcie. Np. powiększając obrazek tulipana w zakresie, powiększy się też ten obraz na fotografii. Podsumowując, za pomocą polecenia Aparat fotograficzny otrzymujemy zdjęcie "na żywo".
Aby zmiany w zakresie nie wpływały na naszą fotografię, wystarczy, że po zaznaczeniu zdjęcia usuniemy zakres z paska formuły i zatwierdzimy to. Otrzymamy wtedy zdjęcie statyczne. Jeśli teraz wprowadzimy zmiany w naszym początkowym zakresie, nasza fotografia nie ulegnie zmianie.
Od Excela 2010 mamy prostszy sposób na zrobienie zdjęcia. Zaznaczamy interesujące nas komórki, klikamy skrót klawiszowy Ctrl+C, następnie klikamy prawym przyciskiem myszki w dowolnym miejscu, rozwijamy polecenie Wklej specjalnie (punkt 1 na rys. nr 6), a następnie wybieramy ikonkę Obraz (punkt 2) lub ikonkę Obraz połączony.
Rys. nr 6 – Polecenie Obraz z grupy poleceń Wklej specjalnie
Polecenie Obraz wkleja nam obraz zaznaczonego obszaru z danej chwili, a Obraz połączony jest obrazem z odwołaniem do konkretnych komórek. Podsumowując, jeśli zmienimy coś w zakresie wyjściowym po użyciu polecenia Obraz, nie zmieni się nasza fotografia. Jeśli natomiast użyjemy polecenia Obraz połączony, każda zmiana w zakresie będzie widoczna z naszym obrazie.
Do pokazania tych opcji używaliśmy Excela bez linii siatki. Aby je włączyć zaznaczamy checkbox przy poleceniu Linie siatki na karcie Widok (rys. nr 7).
Rys. nr 7 – polecenie Linie siatki
Kiedy mamy włączone linie siatki, to nasze obrazy "na żywo" (te uzyskane za pomocą polecenia Obraz połączony) będą pokazywać podwojone linie siatki, czyli linie siatki z zakresu źródłowego i linie, na których jest aktualnie usytuowany. Natomiast obraz uzyskany za pomocą polecenia Obraz nie będzie pokazywać żadnych linii. Widać to na rys. nr 8.
Rys. nr 8 – linie siatki na fotografiach uzyskanych za pomocą poleceń Obraz i Obraz połączony
W Excelu mamy jeszcze jedną możliwość tworzenia obrazów (fotografii) z zaznaczonego zakresu. Zaznaczamy obraz, który chcemy przedstawić jako obraz, następnie rozwijamy polecenie Kopiuj (punkt 2 na rys. nr 9) z karty Narzędzia główne (punkt 1) i wybieramy polecenie Kopiuj jako obraz (punkt 3).
Rys. nr 9 – polecenie Kopiuj jako obraz
Otworzy nam się okienko Kopiowania obrazu, gdzie w grupie poleceń Wygląd zaznaczamy checkbox Tak jak na wydruku (dzięki temu będą zachowane właściwości wydruku),następnie zatwierdzamy przyciskiem OK (rys. nr 10).
Rys. nr 10 – okienko Kopiowania obrazu
Teraz, aby pojawił nam się skopiowany obraz, musimy użyć skrótu klawiszowego Ctrl+V. Otrzymamy obraz przedstawiony na rys. nr 11.
Rys. nr 11 – skopiowany obraz Tak jak na wydruku
Co istotne, nasz obraz z zaznaczoną opcją Tak jak na wydruku spowodował, że nie widzimy linii siatki z obrazu źródłowego. Wynika to z moich prywatnych ustawień drukowania, gdzie mam wybraną opcję drukowania bez linii siatki. Ponadto drukarka nie drukuje ikonek z filtrami w poszczególnych kolumnach, dlatego są one niewidoczne.
Podsumowując, przedstawiliśmy sposoby na uzyskanie obrazu z zaznaczonych danych. Mogą one być połączone ze źródłowym zakresem bądź nie.
Książka Mistrz Excela + promo na 35 urodziny
Chcę Cię poinformować, że w końcu udało mi zebrać środki i dopiąć wszystkich formalności, żeby powstało II wydanie mojej książki Mistrz Excela (zostałem wydawcą) II wydanie jest wzbogacone o rozdział (nr 22) wprowadzający w genialny dodatek (Power Query) do Excela służący do pobierania, łączenia i wstępnej obróbki danych z wielu źródeł.
Książka Mistrz Excela to historia Roberta, który musi poznać dobrze Excela na potrzeby nowej pracy. Książka jest napisana w formie rozmów Roberta z trenerem, dzięki temu jest przystępniejsza w odbiorze niż standardowe książki techniczne pisane językiem "wykładowym".
Rozmowy zostały podzielone na 22 tematyczne rozdziały, które krok po kroku wprowadzają Cię w tajniki Excela. Robert zaczyna naukę od poznania ciekawych aspektów sortowania i filtrowania danych w Excelu, przechodzi przez formatowanie warunkowe, tabele przestawne, funkcje wyszukujące i wiele innych tematów, by na koniec poznać wstępne informacje o VBA i Power Query. A wszystko to na praktycznych przykładach i z dużą ilością zdjęć.
Żebyś mógł śledzić postępy Roberta, do książki dołączone są pliki Excela, na których pracuje Robert.
Na powyższej stronie znajdziesz dokładniejszy opis książki, opinie osób, które kupiły I wydanie oraz podgląd pierwszego rozdziału książki, żeby upewnić się, czy forma rozmów przy nauce Excela jest dla Ciebie. Jeśli książka Ci się spodoba poinformuj o niej swoich znajomych.
W ramach promocji na moje 35 urodziny możesz też mieć każdy z moich kursów wideo na Udemy za zaledwie 35 zł. Linki do kursów zamieszczam poniżej. W każdym kursie są udostępnione filmy do podglądu, byś mógł się przekonać czy dany kurs jest dla Ciebie.
W tym poście nauczymy się jak odwrócić tablicę, czyli jak pokazać jej wartości od dołu do góry. Zadanie to wykonamy na podstawie przykładowych danych z rys. nr 1 .
Rys. nr 1 – przykładowe dane
W naszych danych dla ułatwienia mamy wartości numeryczne (liczebniki od pierwszego do dziesiątego) i naszym zadaniem będzie ich odwrócenie, czyli uzyskanie wartości od dziesiątego do pierwszego.
Możemy to
zrobić zarówno w Excelu klasycznym jak i tablicowym poprzez budowanie sekwencji.
Na przykład możemy wpisać liczbę 10 w komórce B2, następnie liczbę 9 w komórce
B3. Potem wystarczy przeciągnąć ręcznie te wartości do końca tabelki. Otrzymamy
wartości w odpowiedniej kolejności przedstawione na rys. nr 2.
Rys. nr 2 – ręcznie przeciągnięte wartości liczbowe
My chcemy
jednak te wartości uzyskać poprzez funkcjonalności Excela, a nie wpisywanie
ręczne.
W klasycznym
Excelu możemy użyć funkcji ILE.WIERSZY. Argumentem tej funkcji jest tablica,
czyli zakres (tabela A2:$A$11). Istotne tutaj jest, że ostatnią komórkę zakresu
musimy zablokować bezwzględnie, natomiast pierwsza ma pozostać względna. Zapis
formuły powinien wyglądać następująco:
=ILE.WIERSZY(A2:$A$11)
Po
zatwierdzeniu formuły i przeciągnięciu jej na wiersze poniżej otrzymamy
numerację wierszy przedstawioną na rys. nr 3.
Rys. nr 3 – numeracja wierszy uzyskana dzięki funkcji ILE.WIERSZY
Jak widać
taki ciąg nie jest wstawiony ręcznie a za pomocą formuły Excela. Jeśli mamy
numery wierszy, które chcemy wyciągnąć, to wystarczy je wstawić do funkcji INDEKS.
Pierwszym argumentem funkcji INDEKS jest tablica, czyli zakres naszych
wartości z tablicy Lista ($A$2:$A$11). Musimy tutaj pamiętać, aby zakres argumentu
tablica zablokować bezwzględnie. Drugi argument funkcji to nr_wiersza,
czyli numery malejące uzyskane z funkcji ILE.WIERSZY. Zapis formuły powinien
wyglądać następująco:
=INDEKS($A$2:$A$11;
ILE.WIERSZY(A2:$A$11))
Powyższą
formułę zatwierdzamy klawiszem Enter i kopiujemy na wiersze poniżej. Otrzymamy numery
wierszy ustawione malejąco przedstawione na rys. nr 4.
Rys. nr 4 – numeracja wierszy uzyskana dzięki funkcji INDEKS
Teraz
zajmiemy się rozwiązaniem w Excelu tablicowym. Wykorzystamy tutaj funkcję SEKWENCJA,
która zwraca sekwencję liczb. Pierwszym argumentem funkcji SEKWENCJA są wiersze,
gdzie należy podać ilość wierszy jakie chcemy uzyskać (10). Formułę wpiszeZapis
formuły powinien wyglądać następująco:
=SEKWENCJA(10)
Po
zatwierdzeniu formuły otrzymamy sekwencję liczb przedstawioną na rys. nr 5.
Rys. nr 5 – wyniki funkcji SEKWENCJA
Przy takim
wypełnieniu funkcji otrzymaliśmy numery wierszy w kolejności rosnącej. Jeśli
chcemy uzyskać kolejność odwrotną, musimy podać funkcji SEKWENCJA więcej
argumentów.
Drugi
argument funkcji to kolumny, czyli ilość kolumn, jakie chcemy uzyskać (w
naszym przykładzie wpisujemy wartość 1 – jedna kolumna). Trzeci argument
funkcji to początek, czyli wartość, od której chcemy zacząć naszą numerację
(tutaj wartość 10). Czwarty argument funkcji to krok, czyli wartość o
jaką mają się różnić poszczególne wyniki. My chcemy uzyskać listę malejącą,
czyli w argumencie krok musimy wpisać ujemną wartość (-1). Zapis całej funkcji
powinien wyglądać następująco:
=SEKWENCJA(10;1;10;-1)
Powyższą
formułę zatwierdzamy i otrzymamy ciąg liczb malejący przedstawiony na rys. nr 6.
Rys. nr 6 – lista malejąca uzyskana z funkcji SEKWENCJA
Przy
większej ilości danych możemy mieć problem z określeniem ilości wierszy, jakie
chcemy otrzymać. Natomiast jeśli znamy tą ilość, funkcja SEKWENCJA będzie
dobrym wyborem. Ilość wierszy moglibyśmy podliczyć za pomocą funkcji ILE.WIERSZY.
Teraz
wystarczy, że tak jak w Excelu klasycznym dołożymy funkcję INDEKS (wstawimy
funkcję SEKWENCJA do funkcji INDEKS).
Pierwszym
argumentem funkcji INDEKS jest tablica, czyli zakres z tabeli Lista. W Excelu
tablicowym nie musimy pamiętać o zablokowaniu bezwzględnym zakresu tablicy,
ponieważ funkcja SEKWENCJA generuje określoną ilość wyników. Drugi argument
(nr_wiersza) to wartości uzyskane z funkcji SEKWENCJA. Zapis formuły powinien
wyglądać następująco:
=INDEKS(A2:A11;
SEKWENCJA(10;1;10;-1))
Po
zatwierdzeniu powyższej formuły otrzymamy wyniki, które automatycznie rozlewają
się na określony zakres, przedstawione na rys. nr 7.
Rys. nr 7 – wyniki funkcji INDEKS
Istotne
jest, że formuła znajduje się tylko w pierwszym wierszu (komórka D2), natomiast
w pozostałych wierszach mamy tylko rozlane wyniki.
Jeśli masz
dostęp do nowych funkcji tablicowych, to śmiało powinieneś ich używać. Ponieważ
nie musisz pamiętać o kopiowaniu/ przeciąganiu formuły na odpowiedni zakres.
Przy formułach tablicowych wyniki same rozlewają się na odpowiednią ilość
komórek.
Ponadto
moglibyśmy zastąpić w formule funkcji SEKWENCJA, argumenty wiersze i początek
za pomocą funkcji ILE.WIERSZY. Sprawi to, że nasza formuła będzie dynamiczna
(zmiany w danych bazowych spowodują zmianę w wynikach całej formuły). Zapis
takiej formuły powinien wyglądać następująco:
Wykorzystaliśmy
funkcję tablicową, żeby pokazać, że funkcje z Excela klasycznego świetnie współpracują
z nowymi funkcjami tablicowymi. Ponadto użycie funkcji tablicowej sprawia, że
wyniki formuły automatycznie rozlewają się na odpowiedni obszar, nie musimy
kopiować formuły na pozostałe komórki.
Książka Mistrz Excela + promo na 35 urodziny
Chcę Cię poinformować, że w końcu udało mi zebrać środki i dopiąć wszystkich formalności, żeby powstało II wydanie mojej książki Mistrz Excela (zostałem wydawcą) II wydanie jest wzbogacone o rozdział (nr 22) wprowadzający w genialny dodatek (Power Query) do Excela służący do pobierania, łączenia i wstępnej obróbki danych z wielu źródeł.
Książka Mistrz Excela to historia Roberta, który musi poznać dobrze Excela na potrzeby nowej pracy. Książka jest napisana w formie rozmów Roberta z trenerem, dzięki temu jest przystępniejsza w odbiorze niż standardowe książki techniczne pisane językiem "wykładowym".
Rozmowy zostały podzielone na 22 tematyczne rozdziały, które krok po kroku wprowadzają Cię w tajniki Excela. Robert zaczyna naukę od poznania ciekawych aspektów sortowania i filtrowania danych w Excelu, przechodzi przez formatowanie warunkowe, tabele przestawne, funkcje wyszukujące i wiele innych tematów, by na koniec poznać wstępne informacje o VBA i Power Query. A wszystko to na praktycznych przykładach i z dużą ilością zdjęć.
Żebyś mógł śledzić postępy Roberta, do książki dołączone są pliki Excela, na których pracuje Robert.
Na powyższej stronie znajdziesz dokładniejszy opis książki, opinie osób, które kupiły I wydanie oraz podgląd pierwszego rozdziału książki, żeby upewnić się, czy forma rozmów przy nauce Excela jest dla Ciebie. Jeśli książka Ci się spodoba poinformuj o niej swoich znajomych.
W ramach promocji na moje 35 urodziny możesz też mieć każdy z moich kursów wideo na Udemy za zaledwie 35 zł. Linki do kursów zamieszczam poniżej. W każdym kursie są udostępnione filmy do podglądu, byś mógł się przekonać czy dany kurs jest dla Ciebie.
Jak przywrócić niewidoczne pole nazwy w Excelu 2010?
Brak pola nazwy — widzowie #42
W Excelu istnieje pole nazwy i okazało się u mnie w pracy, że może ono zniknąć, ale tylko w Excelu 2010.
Okazuje się, że możesz zmieniać jego szerokość przeciągając myszką.
W Excelu 2010 możesz zmniejszyć ją do zera tak, że przestanie być widoczne. Na szczęście dalej będzie ten punkt, gdzie można przeciągnąć i powiększyć pole nazwy.
W Excelu 2013 została ustalona minimalna szerokość pola nazwy i poniżej jej nie możesz zmniejszyć go, czyli zawsze będzie widoczne.
P.S.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Excela lub nie wiesz jak coś zrobić to napisz do mnie. Ja w miarę możliwości odpowiem na Twoje pytanie.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Excela lub nie wiesz jak coś zrobić do mnie o tym w komentarzu pod spodem albo napisz do mnie bezpośrednio, ja w miarę możliwości odpowiem na Twoje pytanie.
