Załóżmy, że przed Tobą stoi takie zadanie, że potrzebujesz pomalować wiersze w zależności od tygodnia w roku. Tygodnie numer 1, 5, 9, … mają być pomalowane jednym kolorem, tygodnie 2, 6, 10, … kolejnym. W sumie mamy cztery takie ciągi tygodni i każdy ma być pomalowany innym kolorem.
Oczywiście użyjemy do tego formatowania warunkowego. Będziesz też do tego potrzebował funkcji NUM.TYG, która na podstawie daty zwracała numer tygodnia. Zakładamy, że wartość 2 jako drugi argument jest odpowiednia dla nas do wyznaczania numerów tygodni (tydzień zaczyna się w poniedziałek).
=NUM.TYG($A2;2)
Gdy masz już wyznaczone numery tygodni potrzebujesz sprawdzić, czy dany tydzień należy do jednej z grup (zaczniemy od pierwszej). Do tego przyda Ci się funkcja PODAJ.POZYCJĘ, która jeśli szukany argument (numer tygodnia) będzie znajdował się na liście wartości, to zwróci jego pozycję, a gdy nie będzie się znajdować to zwróci błąd #N/D! (błąd braku na liście).
=PODAJ.POZYCJĘ(NUM.TYG($A2;2);$I$1:$I$14;0)
Te wyniki idealnie pasują do formatowania warunkowego, gdyż formatowanie warunkowe interpretuje wartości liczbowe różne od zera jako PRAWDA, a błędy ignoruje. W takim razie wystarczy, że skopiujesz formułę z pierwszej komórki, zaznaczysz zakres danych i nałożysz formatowanie warunkowe (reguła wykorzystująca formułę). Excel poprawnie będzie formatował odpowiednie wiersze.
Prawdopodobnie jednak nie chcesz przechowywać kolumn z numerami tygodni. W formule można to proste zmienić – wystarczy, że zaznaczyć odwołanie do listy i naciśniesz klawisz F9. Excel wtedy zamieni odwołanie do komórek na tablicę danych:
Taka formuła będzie miała taki sam wynik w komórkach arkusza, ale gdy spróbujesz ją wkleić do formatowania warunkowego Excel Ci na to nie pozwoli:
W tej sytuacji musisz skorzystać z drogi na około. Wystarczy, że skopiowaną formułę wstawisz jako nazwę (skorzystasz z polecenia Definiuj nazwę z karty Formuły).
Załóżmy, że naszą formułę nazwiemy Tydzień1
Teraz będziesz mógł skorzystać z nazwy w formatowaniu warunkowym i Excel nie będzie się temu sprzeciwiał. Możesz teraz skasować listę tygodni, a formatowanie warunkowe wciąż będzie działać.
Pozostaje Ci teraz wykonać analogiczne kroki dla kolejnych list tygodni.
Pozdrawiam
Adam Kopeć
Miłośnik Excela
Jeśli chcesz, żeby Excel dla danego pliku zawsze przy zapisywaniu tworzył kopię zapasową, to musisz wybrać odpowiednią opcję przy zapisywaniu pliku jako. W oknie zapisywania jako musisz rozwinąć Narzędzia i wybrać pozycję menu Opcje ogólne.
W oknie, które się pojawisz możesz dołożyć hasła, ale dla nas istotny jest przycisk wyboru zawsze z kopią zapasową.
Teraz przy każdym zapisywaniu pliku będzie Ci się tworzyła kopia zapasowa pliku z rozszerzeniem .xlk w katalogu, w którym jest plik.
Kopia zapasowa będzie Twoim plikiem z poprzedniego zapisu, czyli dzięki temu będziesz mógł odzyskać wcześniejsze dane jeśli coś poszło nie tak przy zapisywaniu.
Okazuje się, że ciąg geometryczny ręcznie w Excelu możesz stworzyć bardzo prosto. Wystarczy, że w dwie komórki (najczęściej jedna pod drugą) wstawisz dwie liczby. Excel jest wstanie sam obliczyć różnicę wartości pomiędzy tymi dwoma wartościami i wyznaczyć współczynnik do ciągu geometrycznego (trendu wzrostu). Wystarczy, że zaznaczysz te dwie liczby (komórki) i złapiesz prawym przyciskiem prawy dolny róg zaznaczenia, a następnie przeciągniesz tak daleko jak będziesz potrzebował. Przy puszczeniu prawego przycisku myszy pojawi się podręczne menu, z którego wybierasz pozycję Trend wzrostu:
I już Excel stworzył dla Ciebie ciąg geometryczny (trend wzrostu). Dla Excela nie ma znaczenia, czy trend jest rosnący czy malejący. Niestety nie radzi sobie z wartościami ujemnymi.
Fajne jest to, że w ten sposób możesz od razu stworzyć kilka ciągów geometrycznych.
Niedawne zlecenie zmusiło mnie do pracy na Google Docs i dzięki temu odkryłem jak stworzyć w nich listę rozwijaną z opcją wyszukiwania. Okazuje się, że jest to bardzo proste, bo jest to domyślna opcja listy rozwijanej.
Co w takim razie musisz zrobić, żeby stworzyć listę rozwijaną w Google Docs? Musisz przede wszystkim przygotować dane:
Następnie wystarczy, że zaznaczysz komórkę lub komórki, w których chcesz mieć listy rozwijane, a następnie z menu Dane wybierzesz ostatnie polecenie Sprawdzanie poprawności.
Pojawi się okno
gdzie będziesz mógł zmienić zakres komórek na których chcesz nałożyć sprawdzanie poprawności. Niżej w Kryteriach powinna być domyślnie zaznaczona opcja Lista z zakresu. Są też tam inne możliwości, ale dziś na nich nam nie zależy. Obok znajduje się pole, gdzie wstawiamy zakres komórek listy. Gdy będziesz zaznaczał zakres listy, zniknie okno Sprawdzania poprawności, a pojawi się tylko okno zaznaczania zakresu. Spokojnie możesz na przyszłość zaznaczyć większy zakres danych (pustych komórek). Arkusz kalkulacyjny Google Docs poprawnie go zinterpretuje.
Załóżmy, że pozostałe opcje chcesz zostawić domyślne, czyli chcesz zapewnić możliwość wstawiania wartości nieprawidłowych, tylko z wyświetlającym się komunikatem
Oraz chcesz, żeby wyświetlał się przycisk w komórce informujący, że jest w niej lista rozwijana. Załóżmy, że listy rozwijane włączymy na zakresie A2:A5. Wtedy arkusz będzie wyglądał tak:
Wystarczy teraz, że klikniesz w trójkącik wskazujący w dół i wybierzesz z listy pozycję, która Cię interesuje.
Możesz też zacząć wpisywać tekst w komórkę i Google Docs ograniczy Ci szybko listę możliwości. Wystarczy, że strzałkami dół/góra wybierzesz tą, która Cię interesuje, a następnie klawiszem Tab wstawisz ją do komórki. Możesz też na nią kliknąć dwukrotnie myszą.
Wyszukiwanie działa od początku wyrazów, ale raczej nie wyszuka Ci informacji w środku słowa:
Potrzebujesz wstawić punkty na wykresie liniowym w pionowych liniach, ponieważ odpowiadają one rozproszeniu danego elementu, czyli z założenia chcesz mieć kilka takich elementów, czyli serii, na wykresie.
Najważniejszym krokiem w tym jest odpowiednie przygotowanie danych. Przy liniach pionowy, x musi być takie samo, a y musi się zmieniać:
Ponieważ Excel słabo sobie radzi z interpretacją takich danych do wykresu punktowego:
To stworzymy go sobie na pustej komórce – nie będzie miał wtedy, żadnych danych. Będziemy musieli je dodać ręcznie. Wystarczy, że odnajdziesz polecenie Zaznacz dane na karcie Projektowania Narzędzi Wykresów.
Następnie w oknie, które się otworzy musisz dodać serię danych:
I podać tytuł Serii, zakres punktów x i y
Dodajesz w ten sposób tyle serii ile potrzebujesz i zatwierdzasz je przyciskiem OK. Ewentualnie pozostaje dodanie legendy i inne modyfikacje wykresu, żeby wyglądał tak jak potrzebujesz.
Jeśli chcesz, żeby na jedną serię składały się dwie (lub więcej) pionowych linii, to potrzebujesz odpowiednio zmodyfikować dane:
