Quiz 1

Zarówno odpowiedź "=B2-C2" jak i "=$B2-$C2" są prawidłowe, ponieważ mamy kopiować formułę w dół z poprawnym wynikiem, więc oba odwołania będą się przesuwać w dół, co prawda w odpowiedzi b) odwołania nie przesuwałyby się w poziomie ponieważ jest to odwołanie mieszane bezwzględne na kolumnach, ale tutaj nie przesuwamy formuły w bok tylko w dół. Odwołanie w odpowiedzi d) jest bezwzględne, więc nie będzie się nigdy przesuwać nieważne, gdzie skopiujemy formułę.

Najwygodniejsze jest zrealizowanie tego zadania za pomocą odpowiedzi "Wybierając w szczegółach formatowania serii, zakładce Wypełnienie opcji różne kolory dla punktów". Co prawda da się to zrobić ręcznie, ale chcemy tu wybrać najłatwiejszą opcję. Nie ma takiego predefiniowanego stylu, który miałby różne kolory dla tej samej serii.

Jeśli zaznaczysz tylko 1 kolumnę danych, a obok są inne dane to Excel zada pytanie, o którym mowa w odpowiedzi "Excel zapyta Cię czy poszerzyć zaznaczony obszar ponieważ znalazł sąsiadujące dane. Reszta zależy od Twojego wyboru"  i w zależności od Twojego wyboru może nic nie zrobić, gdy Anulujesz akcję, może posortować od największej do najmniejszej liczby tylko po zaznaczonym obszarze, jeśli odpowiesz, że nie chcesz poszerzać zaznaczenia, albo posortuje od największej do najmniejszej liczby tylko tym razem zachowa połączenie pomiędzy kolumnami, gdy zdecydujesz się na rozszerzyć obszar.

Najprawdopodobniejsza jest odpowiedź "Że w komórkach znajdują się liczby, których szerokość jest większa niż szerokość kolumny C"
, ponieważ widać tekst z dwukropkami, czyli użytkownik, chciał tam wstawić informację, najprawdopodobniej o ilości wierszy itd., ale kolumna okazała się za wąska, żeby zmieściła się cała liczba i Excel informuje o tym wyświetlając ciąg hash’y. Co prawda użytkownik mógł wpisać te znaki ręcznie lub nałożyć formatowanie liczbowe, które daje taki efekt przy liczbach (\#\#\#\#\#), ale kto byłby na tyle szalony, żeby wpisywać taki rodzaj formatowania liczbowego.
Jeśli chodzi o błędy zaczynają się one pojedynczym hash’em, ale później jest ciąg znaków identyfikujący konkretny błąd.
Excel pozwala by tekst przechodził swobodnie dalej dopóki nie napotka przeszkody np: w postaci wypełnionej komórki. Wtedy po prostu ucina tekst w tym miejscu.

Najważniejsze jest założenie, że komórka dalej pozostanie sformatowana ogólnie. Dlatego pojawi się liczba 1, ponieważ dla Excela daty to tak naprawdę liczba dni, które minęły od 1 stycznia 1900 roku (ta data ma numer 1). Gdyby nie było tego założenia o formatowaniu to pojawiłaby się data "1 stycznia 1900", ponieważ Excel zassałby formatowanie z komórki obok nawet jeśli na początku byłoby tam formatowanie ogólne. Też widzimy, że wartość w komórce A2 jest wyrównana domyślnie do prawej (widać na obrazku, że wyrównanie nie zostało zmienione ręcznie), więc wiemy, że Excel traktuje tą wartość jako liczbę (pamiętaj daty to liczby w rozumieniu Excela).

W komórce pojawi się ciąg hash’y ponieważ formuła zwróci niedopuszczalną wartość dla formatu czasu (wartość ujemną). Wynika to, z tego, że w formule nie została wzięta pod uwagę kolejność wykonywania działań. Najpierw wykona się mnożenie, dopiero później odejmowanie – stąd wynik dodatni. Gdy użytkownik dostawił nawiasy =(B2-B1)*B3 pojawiłoby się 3zł, czyli dalej nie taki wynik jakbyśmy chcieli, ponieważ godziny to w Excelu liczby – podobnie jak daty, tylko są to części dnia, więc to wartości ułamkowe ile dnia minęło. Żeby zwrócić prawidłowy/oczekiwany wynik 80zł użytkownik musiałby napisać taką formułę =(B2-B1)*B3*24.
W komórce mogłaby się pojawić godzina 08:00:00, gdyby formuła była z nawiasami (=(B2-B1)*B3 ) i wcześniej był na komórce ustawiony format czasu.

Jeśli przeciągasz skróty dni tygodnia to zawsze jest to domyślnie ciąg wszystkich dni tygodnia, nawet jak wstawisz 5 dni tygodnia od pn do pt i zaczniesz je przeciągać, to będą się pojawiać so i n. Dlatego trzeba wybrać odpowiednią opcję autowypełniania.
Co prawda wpisanie 5 wartości i ich kopiowanie zadziała, ale to mało "eleganckie" rozwiązanie.

Prawidłowa jest odpowiedź "ddd, d mmmm", wynika to z zasad formatowania liczbowego niestandardowego daty. Jeśli wpiszesz tylko jedno d to będzie to dzień miesiąca bez wiodącego zera, dwa d zapewnią wiodące zero, trzy d to skrót nazwy tygodnia, a cztery d to pełna nazwa dnia tygodnia danej daty. Z miesiącami jest analogicznie tylko literką jest m.
W domyślnych formatach daty nie ma takiego zapisu.

Ogólnie odwołania bezwzględne to takie, które się nie ruszają, czyli bezwzględne na kolumnach (te które mają znak $ przed nazwą kolumny) nie będą się ruszać w poziomie, a bezwzględne na wierszach (te które mają znak $ przed numerem wiersza) nie będą się ruszać w pionie. Zaś względne (bez znaków dolara) się przemieszczają z tego wynika, że potrzeba tu rodzajów odwołań opisanych tak: "Do etykiet wierszy odwołania mieszane bezwzględne na kolumnach, a względne na wierszach, a do etykiet kolumn odwołania mieszane względne na kolumnach, a bezwzględne na wierszach."

Takie luźniejsze pytanie, ponieważ 3 odpowiedzi są prawdziwe, co najwyżej różnią się szybkością ich wykonania. Jeśli masz wprawę, korzystanie ze skrótów klawiszowych jest najszybsze.

Alt + = to skrót klawiszowy, do automatycznego wstawiania funkcji SUMA od razu z domyślnie wybranym zakresem do sumowania. Jeśli tylko w pobliżu są liczby, tak jak w podanej sytuacji, nie ma problemu ze znalezieniem odpowiedniego zakresu i zrobieniu z niego sumy.

To, że w komórkach D15 i C 12 jest komentarz można poznać po małym czerwonym trójkąciku w prawym górnym rogu. Dodatkowo komentarz z komórki D15 jest pokazany, czyli zawsze jest widoczny nie tylko wtedy kiedy najedziesz myszką na komórkę z komentarzem (nad komórką D15 nie ma kursora), czyli będzie widoczny na druku.

Opcja zablokuj kolumny blokuje wiersze nad i kolumny po lewej stronie aktywnej komórki. W przeciwieństwie do opcji Zablokuj górny wiersz, Zablokuj pierwszą kolumnę, które zawsze tyczą się pojedynczego wiersza , czy też kolumny.
Natomiast opisana funkcjonalność z podmianą nazw kolumn dotyczy się tabel i ich nagłówków.

Kluczowe ma tu znaczenie określenie stałe, czyli wyklucza, odpowiedzi "Napisać formułę w kolumnie C od komórki C2: =B2+B2*10%" i "Napisać formułę w kolumnie C od komórki C2: =B2*$E$2", które zwracają zmienne wartości. Rozwiązanie "Zaznaczyć komórkę E2; skopiować ją; Zaznaczyć komórki z aktualnymi cenami; kliknąć prawym przyciskiem myszy na zaznaczenie i wchodzić w opcje wklejania aż pojawi się okno z opcjami wklejania specjalnego; wybrać Wartości i Przemnóż i zatwierdzić przyciskiem OK" i "Napisać formułę w kolumnie C od komórki C2: =B2*$E$2, a następnie skopiować ja i wkleić jako specjalne -> Wartości w komórce C2"
są bardzo podobne, ale tu była pewna zmyłka, bo w drugim wklejamy wartości do kolumny C, która tak naprawdę nie jest nam potrzebna. Dlatego wybieramy odpowiedź B, gdzie wartości stałe będą już się znajdować w kolumnie B z cenami.

W tej sytuacji Scalanie komórek nie jest najlepszą opcją, nawet widać, że nie jest wybrane. Po prostu gdybyś chciał przesunąć dane o jedną kolumnę byłoby to utrudnione. Sorry, ale z dodawanie spacji nie wchodzi w grę. Jest z tym za dużo kłopotu i każda zmiana szerokości psuje efekt. 2 odpowiedzi są prawie identyczne, różnią się tylko czy wyrównanie jest w poziomie, czy w pionie. Ponieważ wyrównania na zaznaczeniu nie można robić w pionie i mamy tu nagłówek w poziomie, to jasne która odpowiedź jest prawidłowa.

Ze względu na to, że notatka jest wpisana w kolumnie E w komórce, to Excel rozpozna obszar A1:E14 jako spójny. Żeby był osobny musi być przynajmniej wiersz lub kolumna odstępu. Dodatkowo zaznaczyłeś opcję, że ma nagłówki, więc Excel uzupełni brakujące nazwy nagłówków. Jeśli byś tej opcji nie zaznaczył to wtedy wstawiłby całkiem nowy wiersz z nagłówkami domyślnymi.

Ok ręcznie prawie nigdy nie chcesz tego robić, skomplikowaną formułą raczej też nie, chyba że nie masz wyjścia. Rozwiązaniem jest opcja Tekst jako kolumny, tylko niestety trzeba to zrobić w dwóch krokach ponieważ jeśli zrobiłbyś rozdzielenie po średniku i spacji na raz to rozdzieliłbyś niepoprawnie niektóre nazwy ulic, które mają w sobie spacje.

Zaczniemy od tego, że w jednej odpowiedzi w ogóle zapomniano o rodzajach odwołań, więc przy kopiowaniu formuła się posypie, ale też porównanie jest robione na zasadzie większe, a nie większe równe, który to był warunek postawiony w pytaniu i na obrazku.

W kolejnym rozwiązaniu brakuje argumentu jeżeli warunek nie jest spełniony, a raczej nie chcesz, żeby się tutaj pokazywał FAŁSZ.

Z dwóch pozostałych odpowiedzi lepsza jest odpowiedź ze znakiem równa się, ponieważ w sytuacji, gdy warunek nie jest spełniony wstawi zero, a nie domyślny FAŁSZ.
Ewentualnie zamiast zera możesz wstawić pusty ciąg znaków "" dwa cudzysłowy obok siebie lub podobny symbol oznaczający nic.

Sorry, ale formuły dla zagnieżdżonych JEŻELI nawet nie chciało mi się pisać. Tam jest tyle możliwości popełnienia błędu, że wiedząc, że masz funkcję WYSZUKAJ.PIONOWO nigdy już takiego potwora nie stworzysz. W pozostałych odpowiedziach wybierasz pomiędzy prawidłowym czwartym argumentem – wartość zero lub FAŁSZ spowoduje wyszukiwanie dokładne, czego w pokazanej sytuacji nie chcemy, natomiast wartość PRAWDA, 1 lub brak czwartego argumentu da nam wyszukiwanie przybliżone, którego szukamy.

Odpowiednio napisana formuła z funkcją SUMA.WARUNKÓW dałaby radę, ale patrząc na nagłówki w tabeli obliczeniowej, że styczeń jest zapisany jako "sty" to wyglądałaby ona mniej więcej tak:
=SUMA.WARUNKÓW($F$2:$F$1777;$D$2:$D$1777;J$2;$A$2:$A$1777;">=1"
&$I3&2013;$A$2:$A$1777;"<="&NR.SER.OST.DN.MIES("1"&$I3&2013;0))
Taki mały potworek 😉
Samo pogrupowanie po dacie nie da odpowiedniego efektu, bo zostają jeszcze Województwa i trzeba by kombinować z sortowaniem i zapisem, więc w tej sytuacji też odpada. Efekt też wyglądałby inaczej.
Zostają dwie możliwości jeśli chodzi o wykorzystanie tabel przestawnych. Do naszego pytania prawidłowa jest odpowiedź c) ponieważ nie wspominaliśmy o latach. Akurat dane na podstawie, których została stworzona pokazana tabela przestawna miały tylko jeden rok, ale w sytuacji, gdyby tych lat było więcej to takie grupowanie skutkowałoby tym, że sprzedaż np.: ze stycznia 2014 i stycznia 2015 byłyby pod jednym polem/warunkiem "sty", czego przeważnie nie chcemy, więc grupuje się po miesiącach i latach.